Kanoniczny początek postulatu

W sobotę 15 października 10 braci oficjalnie rozpoczęło postulat – pierwszy rok formacji (czterech z Prowincji Warszawskiej, trzech z Prowincji Krakowskiej, dwóch z Prowincji Gdańskiej i jeden z Kustodii Słowackiej). Podczas obrzędu bracia otrzymali znaki Tau oraz Pisma św. Franciszka i św. Klary. Po Mszy Świętej – dodatkowo różańce z relikwiami błogosławionych franciszkańskich misjonarzy-męczenników: Zbigniewa Strzałkowskiego i Michała Tomaszka.

Trzej ministrowie prowincjalni: o. Grzegorz Bartosik z Warszawy, o. Marian Gołąb z Krakowa i o. Wojciech Kulig z Gdańska zgodnie zapewnili braci, że Mszę Świętą sprawują w ich intencjach i dziękują Bogu za ich powołanie.

O. Marian Gołąb w homilii przywołał, czytane w tym dniu w świątyniach słowa z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan: „aby Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego”, przekonując, że jest to dla nich program formacyjny.

Prosił ich jednocześnie, aby szli drogą św. Franciszka, który „Jezusa nosił zawsze w swoim sercu, miał Go na swoich ustach, w uszach, w oczach, w rękach, w całym sobie” (1 Cel 115).

Kazanie zakończył zachętą Biedaczyny z Asyżu, zapisaną na końcu Reguły zakonnej: „Rozkosz krótka, kara wieczna. Małe cierpienie Chwała nieskończona. Wielu wezwanych Mało wybranych. Wszystkim odpłata. Bracia, póki mamy czas, czyńmy dobrze”.

Po Eucharystii bracia opowiedzieli o swojej drodze powołania, o tym, jak to się stało, że trafili do zakonu franciszkanów. To samo uczynili ich wyżsi przełożeni i wychowawcy.